مهرادیعنیزیباییبخش...
برایمهرادم
توییقراراینشبهایناارام/منازخیالشیرینتوبیدارم
توازسپیدهپاکصبحگاهی
توازخدا
توازافتاب
توازکرانهدریایمهرروییدی
توازطوافنسیمپیکعبهچمن
توتاروپودمهرومننیاز
چراغراهتوسبزوراهمنتاریک
توسرواینباغیودستمندرخاک
تواینماهنگاهنگبیکلام/مناهنگیکحزنناتمام....
عزیزترینسهممنازدنیا،اینشعروخیلیسالپیشگفتمبراتکاملننوشتم،نمیدونمچراامشببهعشقشما
مدامزمزمشمیکردم،گاهیوقتافکرمیکنمتمامعشقدنیاتوسینهمنفقطواسهمهرادممیتپه،دوستدارم
یهجورمتفاوت،خیلیخاص،غیرازمهرمادرفرزندییهعشقدیگهایبهتدارم،خدااینقدرتوروعزیزکرده
کهحسمیکنمدیگهبالاترازایندوستداشتننمیشه،خیلیاازممیپرسنچرااینقدربیاندازهعاشقمهرادی؟
امافقطمیدونمازروزاولبارداریمتاحالاکهنزدیکدوسالتهخداباتوبهمیهحسخیلیقویبخشید،
مهرادم،باتمامتاروپودوجودم،بینهایتعاشقتم.